VakıfBank Kültür Yayınları (VBKY), Linda Anderson’un kaleme aldığı “Otobiyografi” adlı yapıtı okurlarla buluşturuyor. Bülent Ayyıldız’ın lisanımıza çevirdiği bu çalışma, “Her yazı bir cins otobiyografi sayılabilir mi? Müellifler anlatı yoluyla kendilerini nasıl kurar, yine yaratır ve keşfeder?” sorularından yola çıkarak okurları otobiyografinin varlıklı ve katmanlı dünyasına davet ediyor.
VBKY’nin edebiyat kitaplığı, “Otobiyografi” adlı kitapla genişlemeye devam ediyor. Linda Anderson’un yazdığı, Bülent Ayyıldız’ın lisanımıza çevirdiği bu eser, edebiyatın en ilgi cazip ve kışkırtıcı çeşitlerinden birine güçlü bir giriş sunuyor. Tıpkı vakitte Aziz Augustinus’tan Rousseau’ya, çağdaş anı yazılarından dijital bloglara kadar uzanan geniş bir yelpazede, hayat anlatılarının itiraf, günlük ve anı üzere farklı formlarını inceliyor. Öznellik, hakikat, bellek ve kimlik üzerine temel tartışmaları ele alırken; feminist, postkolonyal ve postyapısalcı kuramlardaki kıymetli gelişmeleri de mercek altına alıyor. Edebi anılar, tanıklık yazımı ve öz-anlatım üzere yeni mevzulara yeni kısımlar ayıran “Otobiyografi”, kuramsal derinliği açık ve anlaşılır bir anlatımla birleştiriyor. Hem öğrenciler hem araştırmacılar hem de ömürlerimizi nasıl yazdığımızı merak eden herkes için vazgeçilmez bir müracaat kaynağı niteliği taşıyor.
Kitaptan:
“Bir an için tariflere dönecek olursak 1960’ların ve 1970’lerin bu biçimlendirici tenkidinde açığa çıkan bir paradoksun iş başında olduğunu görebiliriz. Bir yandan otobiyografi, biçimlendirdiği benlik kadar tanım edilemez ve indirgenemez olarak algılanır: “Otobiyografinin edebî bir tıp olarak tanımlanması bana neredeyse imkânsız görünüyor” der James Olney (1972: 38). Öte yandan Lejeune ve Gusdorf üzere eleştirmenler, otobiyografinin kurgudan açıkça ayırt edilebilen otoriter bir “hakikat anlatma” biçimi olarak kapsayıcı ve tanımlanabilir olması ismine cinsin hem “koşulları hem de sınırları” sağlaması gerektiğine inanıyordu (Gusdorf, Olney 1980’de). Bir yandan da otobiyografi, bireycilik ve hümanist bedellerle olan bağı sayesinde, teknik olmayan, sağduyulu okumalara açık görülmektedir. Barett Mandel’e nazaran “Her okuyucu, otobiyografi ve romanın nihayetinde birbirinden büsbütün farklı olduğunu bilir” (Mandel 1980: 54). Öte yandan otobiyografi, tedirginlik yaratır zira sınırsızca yayılabilir ve her yere ulaşabilir; sürgünde bırakılmadığı yahut kategorilerle kısıtlanmadığı takdirde eleştirmenin objektif duruşunu bile baltalayabilir.”
Yazar Hakkında;
Linda Anderson, Newcastle Üniversitesinde Çağdaş İngiliz ve Amerikan Edebiyatı profesörüdür. Araştırmaları otobiyografi, çağdaş ve çağdaş şiir (özellikle Elizabeth Bishop’ın eserleri), arşiv kuramı ve şiirle arşiv ortasındaki bağlar ile eleştirel, yaratıcı ve dijital alanlar ortasındaki etkileşim üzerinde ağırlaşmaktadır. Anderson’ın otobiyografi teorisi ve feminist edebiyat eleştirisi alanlarında değerli çalışmaları bulunmaktadır. En önemli yapıtları ortasında Autobiography (Routledge, 2001; 2011), Women and Autobiography in the Twentieth Century (1997) ve Elizabeth Bishop: Lines of Connection (Edinburgh University Press, 2013) yer almaktadır. Ayrıyeten Elizabeth Bishop: Poet of the Periphery (2002) isimli derlemesi ve birçok akademik makalesiyle çağdaş şiir çalışmalarına katkı sunmuştur.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı
